ARGITHAN NAHİYESİNİN ZAAFLARI

KAHVEHANELER : Yaklaşık olarak 25 civarında kahve hane olduğunu biliyorum bazıları eski yapıların altında

bazılarda yeni yapılan binalarda 25 inden 20 sinde her türlü oyun olan ve iki veya üç tanesinde bilardo bulunan gençlerin uğrak

yerleri eskiye nazaran kumar türü kötü alışkanlıklar artık fazla olmamakla beraber yinede tarlaların bir çoğu kumara gittiğini

biliyorum geçmiş yıllarda yaklaşık her kahvehanede parasına kumar oynanıyordu yine her kahvede bira satışı selbesti.yinede bu alışkanlıktan vazgeçmeyenler var

birde sağlık acısından fazla elverişli ve bakımlı çok nadir kahvehaneler var buralarda paylaşılması gereken köy adına ve

yaşayanlar adına çok şeyler var fakat bu kültür ancak kağıt ve okey oyunları gibi eğlenceye yönelik bir işe yaradığı dışarıda

yaşayanları aradığın zaman bulabileceğin tek yer kahvehaneler.

SAĞLIK : Nüfus orantısına göre hizmet veren bina ve personel çok yetersiz yönetim bunu iki ilçenin

yakınlığından dolayı fazla ciddi sorun olarak görmüyor ılgın ve Akşehir de bulunan devlet hastanelerin ulaşım yakınlığından

dolayı fazla önemsenmediğinin kanısındayım.
Köyde yaşayanların yüzde sekseni 50 yaş üzeri ve emekli sağlık sorunları da üst sınırında özellikle böbrek hastaları astım ve

kanser gibi hastalıklar son yıllarda daha da fazlalaştı sağlık ocakları yetersiz ve doktorlar fazla uzun süre kalmak istemiyor

eczane tam faaliyet veremediği gibi ilaç alan kişiler veresiye ve borca yazdırıp uzun süre ilaç paralarını ödemediklerinden

dolayı sık sık kapandığı oluyor doğum doktoru ve diğer bölüm doktoru yetersiz bina sorunu halen devam ediyor.

ÇEVRE :Etrafımıza baktığımız zaman ulaşım yerleşim açısından mükemmel bir arazi yapısına sahibiz

yalnız etkinlik acısından fazla bir yer yok piknik ve alilece gezilecek fazla bir mekan oluşturulmamış belediye bu yönde her

hangi bir atılımı yok Doğanhisar dan gelip çavuşcu gölüne uzanan argıthan çayı yeşillik ve oturulabilecek çok alana sahip

fakat mayıs ayının başından yukarıda su kesildiği için fazla bir cazibesi kalmıyor mahalle ve sokak yolları son zamanlarda

kilitli taş döşenmesinden sonra hem sağlık hemde görünüm olarak güzel bir gelişme

TARIM : Çevremizdeki konuma baktığımız zaman alan ve arazi olarak en çok arazi sahibi olan köylerden

biriyiz fakat fazla sulak arazimiz yok kuru tarım yapılmakta köyün kuzey ve güneyinde bulunan çaydan dolayı biraz sulak

ekilebilen arazi mevcut buralarda yiyeceği kadar sebze ve haşhaş pancar gibi geliri yüksek ekimler yapılmakta kurak

alanlarda arpa buğday ve yulaf gibi ürünler ekilmektedir.
Köy tarım araçları bakımından zengin bir verisi vardır her iki evin birinde traktör vardır

EKONOMİ : Gelir bakımından tarlalardan elde edilen mahsullerden başka son zaman larda süt ineği çokca

yaygınlaşmış durumca fakat bu süt leride kendileri değerlendiremedikleri için dışarıya satılıyor bundan 30 yıl önce her

mahallenin 4-5 tane koyun inek ve manda eğleyi vardı her evde 20 den fazla koyun iki veya üç inek ve manda bulunurdu ne

olmuşsa 30 yılda tükenme derecesine geldi fakat bunun sebebi nufusun çoğalması ve okuma ve dışarıda çalışmak için

gidenlerde bu azalmaya etkin olmuştur bir bakıma buda iyi olmuştur okuma oranı ve dışarıda işçi ve memur oranı artmıştır.

İLETİŞİM : dışarıda çalımaya gidenlerin son zamanlarda internet aracılığı ile iyi bir iletişime girdiklerini

görüyoruz kurulan argıthan siteleri sayesinde birbirinden uzak ve tanımadıkları kişileri bu kanalla tanıma fırsatını buluyorlar

fakat köyde bazı kafaların hala değişmediğini görüyoruz davranış dedikodu ve hasetcilik yıllardır devam etmektedir dışarıda

yıllardır kalan kişilerin gezmeye geldikleri zaman abes ile karşılaştıkları sorunlardan biri köyde bu fakat son zamanlarda köy

adına ve köyde yaşayanlar adına bir şeyler yapmak isteyenler gittikçe çoğalmaktadır

SOSYAL FAAALİYETLER : yıllardır belediyenin el atmadığı konuların başında sosyal alanlar gelmekte gezmeye gelen veya misafir

olanları gezdirecek bir bölge ve alan hiç yok denecek kadar konaklama lokanta cafe dinlenebilecek bir etkinlikten yoksunuz

BELEDİYE: 1887 kurulan belediye ve yönetimi siyasi çekişmeden başka köy için hiçbir çivi çakmadığı

elinde var olan mülkiyetlerde her gelen yönetim satarak imkân sağlamaya yöneldiği ve köyün gelişmesi için yıllardır bir kazık

çakmadığı gibi elde var olan tarih ve kültürel değerlerini yıkmak ve yok etmekle üstlerine yoktur secim sonrası siyasi ayrışın bir

kine nefret döndüğü gibi yapılması gerekenlere de engel olunduğu görülmektedir
Artık belediye bir şeyimiz kalmadı hükümetin çıkarmış oldugu yasa ile belediyemiz kapanarak merkez mahalle ünvanını aldı yani. 1887 yılında kurulan belediye aynı tarihi köprünün toprak altına gömüldüğü gibi yok edildi
argıthanı mahalle muhtarlığı olarak faaaliyet göstermektedir

TARİH VE KÜLTÜREL DEĞERLERİMİZ :
Yaklaşık tarihi 2700 yıllık bir maziye sahip olan kültür ve tarihi eserlerin bilinç dışı yok edildiği görülüyor adının anıldığı HAN

köy ortasında bulunan 900 yıllık tarihi ARGITHAN KÖPRÜSÜ toprak altına gömülmesi ve çok ESKİ MEZARLAR sökülerek

tarlaya çevrilmesi İKİYÜZ YILLIK EVLERİN YOL İÇİN YIKILMASI GİBİ

HALK PAZAR YERLERİ : Argıthan naiyesi içinde kurulan halk pazarı pazar günleri halka hizmet vermekte olup pazarda çok eksiklikler görülmekdedir pazzara giran gıda ürünlerin kontrol dışı satışına izin verilmesi denetimin olmammayısı nın yanı sıra köy halkından ürettiğini satan hiç bir esnaf bulunmammaktadır. hazır tüketim mevcutdur.
Argıt han tarihi incelendiği zaman yaklaşık olarak 3700 yıllık bir tarih kültürü ve hâkimiyetine
sahip olduğu ve şimdiki yerleşik halkında 1000 yıla yakındır nahiyede yaşadıkları görülmektedir.
Bölgenin arazi yapısı olarak çok geniş bir alana dağıldığı güneyde Doğanhisar ilçe sınırlar batıda yılan Yusuf köyü, doğuda
Kapaklı köyü, kuzeyde Çavuşçu köyü ve göl sınırlarına dayanan bölgenin en çok arazi hâkimiyetine sahip olduğu
görülmektedir.
Fakat 2000 li yıllara gelindiği zaman toprak potansiyel gücünde daralmalar görüldüğü tespit edilmiştir.
1887 yılında kurulan belediye yönetimi ile daha genişlemesi beklenirken nahiyenin kapalı bir kimlik yapısı içinde kaldığı
yönetimlerin ekonomi ve sosyal alanlarda bir adım bile atmadıkları görülmektedir.
Yılların dağılımında meydana gelen depremlerden köy hasarlar almıssada toparlanmak için argıt han halkında bir birlik ve
bütünlük olmadığı görülmektedir.
Toplum yaşantıları incelendiği zaman ise nahiyenin arazi hâkimiyeti itibarı ile çiftçilik yaygın olmakla beraber toprak yapısına
dayalı olarak ekili alanlarının nadasa bir sene boş bırakılması ve bölgenin su oranlarının yok denecek kadar az olması bu gibi
tedbirlere yöneltilmektedir.
Özelilikle tarımsal alanda pancar ekimi, tahıl ekimi ve hatırladığım kadarı ile haşhaş ve üzüm bağları ile bir zamanlar ayakda
duran nahiyede bu alanların birçoğu yok olmaya yaklaşmıştır.
Konya afyon karayolları ana yolunun argıt han nahiyesi içinden geçme avantajını bile kullanılmadığı görülmektedir. Son
zamanlarda cevre yolunun genişletilmesi meydana gelen kazaları azaltmaktan başka bir işe yaramamıştır.
Azari yapısı incelendiği zaman Doğanhisar dağları bölgesinden gelen argıt hanı çayının nahiye içerisinden geçmesi bile bir
avantaj olarak değerlendirilmediği gibi nahiyenin kuzey ve güney bölgelerinde bulunan sulanabilir alanların nispeten halkın
gıda yiyecekleri için ekim alanları olarak ekilse de yeterli olmadığı ve son yıllarda köye kurulan halk pazarlarından ihtiyaçların
yabancıların getirdiği gıdalardan yapıldığı görülmektedir.
Argıthanı tarihi kültürel yapıları incelendiği zaman kuruluşundan 3700 yıl öncesine dayalı tarihi kalıntıların var olduğu
görülmektedir. Yakın dönemimize kadar olan yapıların incelendiği zaman argıt handa var olan fakat şimdi toprak altına gömülen
han ile köprüsü yaklaşık olarak 960 yıllık bir tarihi değerlere sahip olduğu görülmektedir.
argıthanı köprüsü 1268 tarihi yapısına sahipdir 1988 yılında dönemin belediye başkanı tarafındanyanına yapıan yeni köprü evdası için bu tarihi yapı yok edilmiştir. bunun ile ilgili olarak 2004 yılında gerekli yerlerle yapılan yazışmalarda gerkgörüldüğü ve istenldigi takdirde köprünün kzı ile yer yüzüne çıkarıma yazısı onayı elimde mevcutdur.
Fakat 1987-88 yıllarda yerel yönetimler yeni köprü ve yeni alanlar yaratmak için bu tarihi kültürel yapılarımızı yok ettikleri
görülmektedir.
Argıt han halkının ve geleceğin genç nesillerinde bu kültürel değerlere önem vermedikleri görülmektedir.
Argıt han halkının yaşam mücadeleleri kendi içerisine kapalı bir toplum olması bir yana gösteri ve övünmelere dayalı bir kimlik
yapısına sahip dir. Örneğin düğünlerin hazırlanışı tüketilen yiyecek oranının çok lüks seviyelerde olduğu gibi takı ve giyim
olayının da halkın birbirine nispet yaparcasına bir yarış halinde oldukları görülmektedir.
Bu bağlamla elinde mülkiyeti olan bu şahıslar düğünlerde yapılan harcamalarda diğer insanları tetikleyici olarak görülmekle
varlığı kısıtlı olanlar ise elindeki toprakları satarak düğün yapmaları köyün topraklarının bir bölümünün yabancıların eline
geçmeleri sağlanmıştır. tabiki daha çocuk denecek yaşda evnendirilme olayları yanı sıra kaynana ve dedi kodu baskısı
yüzünden boşanmaların arması son zamanlarda az da değildir
Özellikle son 50 yıl incelendiği zaman halkın kumar oyunlarına düşkünlüğü toprak kayıplarını en büyük sebepleridir. Gecen 80
yılda incelendiği zaman hayvancılık alanında bölgenin en büyük hayvan sahibi olan nahiyede her mahallede 3-4 koyun eyleği,1
-2 büyük baş sığır eyleği yanında merkep eylekleri mevcut olduğu bilinmektedir fakat son zamanlarda dışarıda memur ve devlet
kademelerinde çalışanlar ve özellikle okuma oranının yükselmesi ile birlik de bu hayvancılık anlayışı değişmiş bu dalda
hayvanlarla uğraşacak elemanların azalması hem hayvancılığı hem de toprak alanlarının daralmasına sebebi olmuştur.
Halk elindeki hayvan ve toprak dan yaptığı üretimleri elinde tutabilmek için okuma ve dışarıda çalışma gibi olaylara sıcak
bakmadığı tespiti mevcuttur.
Bölgede yapısal olarak çok güzel bir alanda bulunan nahiye ulaşım tarım alanı ve cevre il ve ilçelere yakınlığı kolay olmakla
birlik de yinede bir açılım yapamadığı malumdur. Son yıllarda nahiyeye yapılan okullar ile bazı yatırımlar biraz toparlanmaya
yönelik bir gelişmedir.
Fakat 2000 yıllarda Ankara da kendi içerisinde yetişen ve hükümete bakan vermiş bir toplum olarak bu fırsatları
değerlendiremediklerinde görülüyor buda köy halkının birlik ve beraberlikken uzak olduklarıdır.
Nahiyede siyasetin başka alanlarda değerlendirilmeye çalışılması bu birlik ve beraberliği meydana getirmemektedir. Son 45
yıldır nahiyeden değişik iş alanlarında ve devlet kademelerinde çalışanların sayısı az denecek kadar değildir, tahmini köyün şimdiki nüfusunun 3 katı kadarı dışarıda olduğu saptanmıştır
Özellikle 1980 yıllarda ılgın şeker fabrikasına yaklaşık 100 işçi ve memur vermiştir.
Doktor,hakim,savcı,polis,subay,mühendis,sağlıkçı,hemşire,devletin,değişik,kademelerindeçalışan memurlar,öğretmen.imam.
İşçi gibi değişik alanlarda yaklaşık 23.800 kişinin dışarıda çalıştıkları belirlenmiştir.
Evet bu bütün sorun ve caresizlikler 1887 yılında belediye olan argıthan nahiyesinin yok olmasını yaşımın ve aklımın erdiği kadarı ile gördüm.
Bizler argıthan halkı olarak şu üç konuda bir araya gelebildigimiz bir gercegi mevcutdur.
1- Dogumda.
2-Düğünde.
3- Ölümde.
Evet birlikde ağlayıp birlikde güldüğümüz bu üç konudan başka argıthan tarihi için bir şey kalmadı geride ................

Kaleme almış oldugum bu yazı ile ilgili olarak görmüş oldugunuz eksik bilgiler hakkında degerlendirmelerinizi bekliyorum.